چرا در برخی روابط عاشقانه وابستگی به وجود میآید؟ 21 نکته
وابستگی عاطفی در یک رابطه عاشقانه میتواند یک تجربه پیچیده و گاهی دردناک باشد. در حالی که دلبستگی و پیوند عاطفی سالم بنیان یک رابطه قوی و پایدار را میسازد، وابستگی ناسالم میتواند منجر به عدم استقلال، ترس از رها شدن و آسیبهای روحی شود. درک دلایل شکلگیری وابستگی اولین قدم برای رهایی از آن و داشتن یک رابطه سالمتر است. 
- 💥
ترس از تنهایی:
ترس از تنها ماندن و نداشتن کسی در زندگی، فرد را به سمت وابستگی سوق میدهد. - 💥
اعتماد به نفس پایین:
افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، ممکن است برای تایید و ارزشگذاری خود به شریک عاطفیشان وابسته شوند. - 💥
نیاز به تایید:
نیاز دائمی به تایید و تحسین از سوی شریک عاطفی، نشانهای از وابستگی است. - 💥
تاریخچه روابط ناامن:
تجربیات ناخوشایند در روابط قبلی، مانند رها شدن یا خیانت، میتواند منجر به ایجاد الگوهای وابستگی در روابط بعدی شود. - 💥
کودکی ناامن:
افرادی که در کودکی، روابط امن و ثابتی با والدین یا مراقبان خود نداشتهاند، بیشتر در معرض وابستگی در بزرگسالی هستند. - 💥
جستجوی هویت:
برخی افراد هویت خود را در رابطه عاشقانه پیدا میکنند و بدون شریک عاطفی، احساس پوچی و گمگشتگی میکنند. - 💥
ترس از قضاوت:
ترس از قضاوت شدن توسط دیگران، باعث میشود فرد به شریک عاطفی خود بچسبد و از او بخواهد که نیازهای عاطفیاش را برآورده کند. - 💥
نیاز به کنترل:
وابستگی گاهی اوقات میتواند به عنوان یک مکانیسم کنترل عمل کند. فرد وابسته سعی میکند با چسبیدن به شریک عاطفی خود، او را کنترل کند و از جدایی جلوگیری کند. - 💥
فقدان مرزهای شخصی:
نداشتن مرزهای سالم در رابطه، باعث میشود فرد به طور کامل در زندگی شریک عاطفی خود غرق شود و استقلال خود را از دست بدهد. - 💥
مشکل در بیان نیازها:
افراد وابسته اغلب نمیتوانند نیازهای خود را به طور مستقیم و واضح بیان کنند و انتظار دارند شریک عاطفیشان حدس بزند. - 💥
گذشت بیش از حد:
گذشتن بیش از حد از خود و نیازهای شخصی برای خوشحال نگه داشتن شریک عاطفی، نشانهای از وابستگی است. - 💥
احساس گناه:
احساس گناه در صورت ناراحت کردن شریک عاطفی، نشانهای از وابستگی ناسالم است. - 💥
عدم استقلال مالی و عاطفی:
وابستگی مالی یا عاطفی به شریک عاطفی، فرد را آسیبپذیرتر میکند. - 💥
توقع بیش از حد:
انتظار داشتن اینکه شریک عاطفی تمام نیازهای عاطفی فرد را برآورده کند، غیرمنطقی و ناسالم است. - 💥
نادیده گرفتن علائم هشدار دهنده:
نادیده گرفتن رفتارهای نامناسب یا آزاردهنده شریک عاطفی به دلیل ترس از از دست دادن او. - 💥
ماندن در رابطه به خاطر ترس:
ماندن در یک رابطه نامناسب یا آسیبزا فقط به دلیل ترس از تنهایی یا تغییر. - 💥
کاملا مطلوبسازی شریک عاطفی:
دیدن شریک عاطفی به عنوان فردی کامل و بیعیب و نقص، که واقعیت ندارد. - 💥
تمرکز بیش از حد بر رابطه:
اختصاص دادن تمام وقت و انرژی به رابطه و غفلت از سایر جنبههای زندگی، مانند دوستان، خانواده و علایق شخصی.
- 💥
حسادت شدید:
حسادت بیش از حد و شکاک بودن نسبت به شریک عاطفی. - 💥
عدم پذیرش مسئولیت:
عدم پذیرش مسئولیت در قبال احساسات و رفتارهای خود و مقصر دانستن شریک عاطفی. - 💥
ترس از صمیمیت واقعی:
پارادوکسیکال به نظر میرسد، اما گاهی وابستگی، راهی برای اجتناب از صمیمیت واقعی و آسیبپذیری است.
با شناخت الگوهای مخرب و تمرکز بر تقویت عزت نفس و استقلال فردی، میتوانید روابطی سالم و پایدارتر را تجربه کنید.
چرا در برخی روابط عاشقانه وابستگی به وجود میآید؟
1. ترس از تنهایی و رها شدن
ترس از تنهایی یکی از مهمترین دلایل شکلگیری وابستگی در روابط است.فرد از اینکه تنها بماند و کسی را در کنار خود نداشته باشد، وحشت دارد و برای جلوگیری از آن، به شدت به طرف مقابل وابسته میشود.این ترس میتواند ناشی از تجربههای گذشته، مانند طرد شدن در کودکی یا شکستهای عاطفی قبلی باشد.فرد وابسته تصور میکند که بدون حضور طرف مقابل، نمیتواند به زندگی خود ادامه دهد و احساس خوشبختی کند.در نتیجه، برای حفظ رابطه، حاضر به تحمل هر نوع رفتاری از سوی پارتنر خود میشود.
این ترس از دست دادن، باعث میشود که فرد خود را در رابطه فراموش کند و تمام تمرکز خود را روی حفظ رابطه بگذارد.
در این حالت، استقلال و فردیت فرد به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد.وابستگی به این دلیل شکل می گیرد که فرد فکر میکند تنهایی برابر است با ناشادی و شکست.
2. عزت نفس پایین
افرادی که عزت نفس پایینی دارند، خود را لایق عشق و توجه نمیدانند و برای اثبات ارزشمندی خود، به تایید و محبت طرف مقابل نیاز مبرم دارند.آنها ارزش خود را در گروی رابطه میدانند و تصور میکنند که بدون حضور پارتنر خود، هیچ ارزشی ندارند.این افراد معمولا به دنبال تایید دائمی از سوی طرف مقابل هستند و به شدت از انتقاد یا عدم تایید او میترسند.آنها ممکن است برای جلب رضایت پارتنر خود، دست به هر کاری بزنند و نیازهای خود را نادیده بگیرند.در نتیجه، رابطه به یک منبع اصلی برای تامین عزت نفس فرد تبدیل میشود و وابستگی شدید شکل میگیرد.
عدم اعتماد به نفس باعث می شود فرد نتواند به تنهایی از پس مشکلات برآید و به پارتنر خود متکی شود.
این افراد احساس می کنند برای دوست داشته شدن باید کاری کنند و همواره تلاش می کنند رضایت طرف مقابل را جلب نمایند.
3. الگوهای وابستگی در کودکی
تجربههای دوران کودکی نقش مهمی در شکلگیری الگوهای وابستگی در روابط عاشقانه دارند.کودکانی که در محیطی ناامن و متزلزل بزرگ شدهاند و از سوی والدین خود حمایت و توجه کافی دریافت نکردهاند، ممکن است در بزرگسالی دچار وابستگی شدید شوند.آنها به دنبال جبران کمبودهای عاطفی دوران کودکی در روابط عاشقانه خود هستند و به شدت به پارتنر خود وابسته میشوند.در ضمن، کودکانی که والدین بیش از حد مراقب و کنترلگر داشتهاند، ممکن است در بزرگسالی برای تصمیمگیری و حل مشکلات خود، به دیگران وابسته شوند.الگوهای ارتباطی ناسالم در خانواده، مانند وابستگی متقابل یا اجتناب از صمیمیت، نیز میتوانند زمینهساز وابستگی در روابط عاشقانه شوند.
تجربه طرد شدن، مورد انتقاد قرار گرفتن یا مورد سوء استفاده قرار گرفتن در کودکی، میتواند منجر به شکل گیری احساس ناامنی و وابستگی شود.
این افراد ناخودآگاه به دنبال تکرار الگوهای ارتباطی دوران کودکی در روابط خود هستند.
4. عدم استقلال عاطفی و مالی
افرادی که از نظر عاطفی و مالی مستقل نیستند، بیشتر در معرض وابستگی در روابط عاشقانه قرار دارند.عدم استقلال عاطفی به این معناست که فرد قادر به مدیریت احساسات خود نیست و برای احساس شادی و امنیت، به حضور و تایید طرف مقابل نیاز دارد.عدم استقلال مالی نیز باعث میشود که فرد از نظر اقتصادی به پارتنر خود وابسته باشد و به دلیل ترس از مشکلات مالی، نتواند از رابطه ناسالم خارج شود.استقلال عاطفی و مالی به فرد این امکان را میدهد که انتخابهای آگاهانهتری در رابطه داشته باشد و در صورت لزوم، از رابطه ناسالم جدا شود.
بدون استقلال، فرد احساس میکند که گیر افتاده است و نمیتواند برای بهبود شرایط خود کاری انجام دهد.
این افراد ممکن است به دلیل وابستگی مالی، مجبور به تحمل سوء استفاده عاطفی یا جسمی شوند.پس، تلاش برای کسب استقلال عاطفی و مالی، گامی مهم در پیشگیری از وابستگی در روابط عاشقانه است.
5. باورهای غلط درباره عشق و روابط
باورهای غلط درباره عشق و روابط میتوانند منجر به وابستگی شوند. برخی افراد تصور میکنند که عشق واقعی یعنی فدا کردن تمام نیازها و خواستههای خود برای پارتنر. برخی دیگر فکر میکنند که عشق یعنی تحمل هر نوع رفتاری از سوی طرف مقابل، به امید اینکه او تغییر کند. این باورها باعث میشوند که فرد مرزهای شخصی خود را نادیده بگیرد و به شدت به پارتنر خود وابسته شود. در ضمن، باور به اینکه “نیمه گمشده” وجود دارد و فرد تنها با پیدا کردن او میتواند خوشبخت شود، میتواند منجر به وابستگی شود. این افراد تمام امید و آرزوهای خود را به رابطه گره میزنند و از ترس از دست دادن پارتنر، به شدت به او وابسته میشوند. شناسایی و تغییر این باورهای غلط، گامی مهم در جهت ایجاد روابط سالم و مستقل است.
6. ترس از قضاوت دیگران
ترس از قضاوت دیگران به ویژه در مورد جدایی میتواند دلیلی بر ماندن در یک رابطه نامناسب و ایجاد وابستگی باشد.فرد ممکن است از این بترسد که دیگران او را به خاطر شکست در رابطه سرزنش کنند یا او را فردی ناتوان در برقراری ارتباط بدانند.این ترس باعث می شود که فرد به ظاهر رابطه اهمیت بیشتری بدهد و به جای حل مشکلات واقعی، سعی کند رابطه را به هر قیمتی حفظ کند.در نتیجه، فرد در یک رابطه ناسالم گرفتار می شود و به مرور زمان به پارتنر خود وابسته می شود.رهایی از این ترس و اهمیت دادن به سلامت روان خود، اولین قدم برای خروج از رابطه وابسته و ناسالم است.
فرد باید به این باور برسد که جدایی همیشه نشانه شکست نیست، بلکه گاهی نشانه شجاعت و تصمیم گیری درست است.
حمایت از طرف دوستان و خانواده میتواند در این مسیر بسیار کمک کننده باشد.
7. عدم مهارت در حل مسئله و مدیریت تعارض
ناتوانی در حل مسائل و مدیریت تعارضات در رابطه میتواند منجر به وابستگی شود.وقتی زوجین نمی توانند به طور سازنده با مشکلات خود روبرو شوند، ممکن است به جای حل مسئله، به رفتارهای ناسالمی مانند قهر کردن، سکوت کردن یا پرخاشگری روی بیاورند.این رفتارها باعث ایجاد تنش و ناامنی در رابطه می شود و فرد را به دنبال راهی برای کاهش این تنش و ناامنی می کشاند.یکی از راه های کاهش این تنش، وابسته شدن به پارتنر و تلاش برای راضی نگه داشتن او است.فرد وابسته تصور می کند که با جلب رضایت پارتنر، میتواند از بروز مشکلات جلوگیری کند و رابطه را حفظ کند.
آموزش مهارت های حل مسئله و مدیریت تعارض میتواند به زوجین کمک کند تا به طور سالم و سازنده با مشکلات خود روبرو شوند و از ایجاد وابستگی جلوگیری کنند.
بهبود این مهارت ها باعث می شود زوجین احساس امنیت و اعتماد بیشتری در رابطه داشته باشند.
8. احساس گناه
احساس گناه نسبت به پارتنر میتواند یکی از دلایل ایجاد وابستگی در رابطه باشد.فرد ممکن است احساس گناه کند که به پارتنر خود آسیب رسانده است یا او را ناامید کرده است.این احساس گناه باعث می شود که فرد به هر قیمتی سعی کند اشتباهات خود را جبران کند و رضایت پارتنر را جلب کند.در نتیجه، فرد به تدریج به پارتنر خود وابسته می شود و از ترس اینکه دوباره او را آزرده کند، از نیازها و خواسته های خود صرف نظر می کند.این احساس گناه میتواند ناشی از رفتارهای گذشته فرد باشد یا اینکه پارتنر او را با بهرهگیری از ترفندهای عاطفی، وادار به احساس گناه کند.
برای رهایی از این وابستگی، فرد باید بتواند با احساس گناه خود روبرو شود و به این باور برسد که اشتباه کردن بخشی از زندگی است و او میتواند از اشتباهات خود درس بگیرد.
در ضمن، باید فرد بتواند تشخیص دهد که آیا پارتنر او به طور آگاهانه او را وادار به احساس گناه می کند یا خیر.
9. وابستگی به هویت رابطه
گاهی افراد هویت خود را با رابطه ای که در آن هستند تعریف میکنند، و این موضوع میتواند به وابستگی منجر شود.وقتی فرد خود را به عنوان “دوست پسر/دوست دختر فلانی” یا “همسر فلانی” تعریف میکند، تمام ارزش و هویت خود را در رابطه میبیند.در این شرایط، از دست دادن رابطه به معنای از دست دادن بخشی از هویت خود است و فرد به شدت از آن میترسد.این ترس باعث میشود که فرد به شدت به پارتنر خود وابسته شود و برای حفظ رابطه حاضر به تحمل هر نوع رفتاری باشد.
باید فرد هویت خود را مستقل از رابطه تعریف کند و به فعالیتها، علایق و ارزشهای خود اهمیت دهد.
این کار باعث میشود که فرد در صورت از دست دادن رابطه، احساس نکند که تمام وجودش را از دست داده است.شناخت نقاط قوت و ضعف خود و تمرکز بر رشد فردی، به تقویت هویت مستقل کمک میکند.
10. ترس از شروع دوباره
ترس از شروع یک زندگی جدید و شروع یک رابطه جدید میتواند باعث شود که فرد در یک رابطه نامناسب بماند و به پارتنر خود وابسته شود.شروع یک رابطه جدید مستلزم تلاش، ریسک و قرار گرفتن در معرض آسیبپذیری است، و برخی افراد از این مسائل میترسند.آنها ترجیح میدهند در یک رابطه آشنا و هرچند نامناسب بمانند، تا اینکه وارد یک دنیای ناشناخته و ترسناک شوند.این ترس باعث میشود که فرد به پارتنر خود وابسته شود و از ترس از دست دادن رابطه، از نیازها و خواستههای خود صرف نظر کند.
برای غلبه بر این ترس، فرد باید به این باور برسد که شروع دوباره همیشه امکانپذیر است و میتواند فرصتهای جدیدی را برای او به ارمغان بیاورد.
در ضمن، باید فرد به خود اعتماد کند و بداند که توانایی مقابله با چالشهای زندگی را دارد.داشتن حمایت دوستان و خانواده میتواند در این مسیر بسیار کمک کننده باشد.
11. عدم توانایی در ابراز احساسات و نیازها
وقتی فرد نتواند به طور با صداقت احساسات و نیازهای خود را در رابطه بیان کند، ممکن است به وابستگی روی آورد.این افراد معمولاً از ابراز خشم، ناراحتی یا مخالفت خود میترسند، زیرا میترسند که پارتنرشان ناراحت شود یا آنها را ترک کند.در نتیجه، آنها نیازهای خود را نادیده میگیرند و سعی میکنند همیشه با پارتنر خود موافق باشند.این رفتار باعث میشود که فرد احساس نارضایتی و ناخوشایندی کند و به تدریج به پارتنر خود وابسته شود.یادگیری مهارتهای ارتباطی موثر و تمرین ابراز احساسات به طور سالم، به فرد کمک میکند تا از این وابستگی رها شود.
بیان با صداقت احساسات و نیازها باعث ایجاد صمیمیت و اعتماد در رابطه میشود و از ایجاد سوءتفاهمها جلوگیری میکند.
اگر ابراز احساسات به دلیل ترس و اضطراب برایتان سخت است، مشاوره با یک متخصص میتواند کمک کننده باشد.
12. وجود اختلالات شخصیتی
برخی اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت وابسته (Dependent Personality Disorder) یا اختلال شخصیت مرزی (Borderline Personality Disorder) میتوانند زمینه ساز وابستگی در روابط باشند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته، به طور افراطی به دیگران نیاز دارند و برای تصمیم گیری های کوچک و بزرگ زندگی به آنها متکی هستند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نیز، از طرد شدن به شدت می ترسند و برای جلوگیری از آن، رفتارهای تکانشی و ناپایداری از خود نشان می دهند. این اختلالات شخصیتی میتوانند باعث ایجاد الگوهای ناسالم در روابط شوند و وابستگی را تشدید کنند. در صورت مشکوک بودن به وجود این اختلالات، مراجعه به روانشناس و دریافت درمان مناسب ضروری است. درمان شناختی رفتاری (CBT) و درمان دیالکتیکی رفتاری (DBT) از جمله روش های درمانی موثر برای این اختلالات هستند. درمان میتواند به فرد کمک کند تا مهارت های لازم برای برقراری روابط سالم و مستقل را بیاموزد.
13. کمبود حمایت اجتماعی
وقتی فرد از حمایت اجتماعی کافی برخوردار نیست، بیشتر در معرض وابستگی در روابط عاشقانه قرار می گیرد. حمایت اجتماعی شامل داشتن روابط نزدیک و صمیمی با دوستان، خانواده و همکاران است. وقتی فرد از این حمایت محروم باشد، تمام نیازهای عاطفی و اجتماعی خود را به پارتنر خود معطوف می کند. این امر باعث می شود که پارتنر تحت فشار زیادی قرار بگیرد و رابطه ناسالم و وابسته شود. تلاش برای ایجاد و تقویت روابط اجتماعی، گامی مهم در پیشگیری از وابستگی در روابط عاشقانه است. شرکت در فعالیت های اجتماعی، عضویت در گروه های علاقه مندی و برقراری ارتباط با افراد جدید، میتواند به افزایش حمایت اجتماعی کمک کند. داشتن شبکه ای از افراد حامی و دلسوز، به فرد کمک می کند تا در شرایط سخت و دشوار، احساس تنهایی نکند.
14. تمایل به کنترل کردن
در برخی روابط، وابستگی میتواند با تمایل به کنترل کردن پارتنر همراه باشد. فرد کنترل گر ممکن است به پارتنر خود وابسته باشد و از ترس از دست دادن او، سعی کند تمام جنبه های زندگی او را کنترل کند. این کنترل میتواند شامل محدود کردن ارتباطات پارتنر با دیگران، تعیین نحوه لباس پوشیدن او یا حتی تصمیم گیری به جای او باشد. رفتارهای کنترل گرانه باعث خفه شدن رابطه و از بین رفتن استقلال و فردیت پارتنر می شود. برای رهایی از این الگو، فرد کنترل گر باید روی خودآگاهی و مدیریت احساسات خود کار کند. در ضمن، باید فرد به پارتنر خود اعتماد کند و به او اجازه دهد که آزادانه تصمیم بگیرد. در صورت نیاز، مراجعه به مشاور میتواند در شناسایی و تغییر رفتارهای کنترل گرانه کمک کننده باشد.
15. تجربه تروما در روابط قبلی
تجربه تروما در روابط قبلی، مانند خیانت، سوء استفاده عاطفی یا جسمی، میتواند منجر به ایجاد وابستگی در روابط بعدی شود. افرادی که این تجربیات را داشته اند، ممکن است به دلیل احساس ناامنی و ترس از تکرار تجربیات گذشته، به پارتنر خود وابسته شوند. آنها ممکن است به طور مداوم به دنبال تایید و اطمینان از سوی پارتنر خود باشند و از ترس از دست دادن او، هر کاری برای حفظ رابطه انجام دهند. در این شرایط، درمان تروما و پردازش احساسات ناشی از آن، ضروری است. مراجعه به روانشناس متخصص در زمینه تروما میتواند به فرد کمک کند تا با احساسات خود کنار بیاید و الگوهای ناسالم را شناسایی و تغییر دهد. خودمراقبتی و ایجاد یک سیستم حمایتی قوی نیز در روند بهبودی بسیار مهم است.
16. مقایسه خود با دیگران
مقایسه مداوم رابطه خود با روابط دیگران، مخصوصا در شبکه های اجتماعی، میتواند احساس ناامنی و وابستگی را تشدید کند. شبکه های اجتماعی اغلب تصویری غیر واقعی و کاملا مطلوب از روابط را به نمایش می گذارند. فرد با مقایسه رابطه خود با این تصاویر کاملا مطلوب، ممکن است احساس کند که رابطه اش کافی نیست و نیاز به تلاش بیشتری برای حفظ آن دارد. این احساس میتواند منجر به وابستگی و تلاش برای راضی نگه داشتن پارتنر به هر قیمتی شود. به جای مقایسه، روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید و برای بهبود آن تلاش کنید. محدود کردن بهرهگیری از شبکه های اجتماعی و تمرکز بر واقعیت های زندگی خود، میتواند به کاهش احساس ناامنی کمک کند.
17. بهرهگیری از رابطه به عنوان فرار از مشکلات
گاهی افراد از رابطه به عنوان راهی برای فرار از مشکلات و چالش های زندگی خود استفاده می کنند. آنها ممکن است به جای حل مشکلات شخصی، تمام تمرکز خود را روی رابطه بگذارند و از آن به عنوان سپری در برابر مشکلات استفاده کنند. این رفتار باعث می شود که فرد به پارتنر خود وابسته شود و از ترس مواجهه با مشکلات شخصی، از او جدا نشود. برای رهایی از این وابستگی، فرد باید با مشکلات خود روبرو شود و برای حل آنها تلاش کند. مراجعه به مشاور و دریافت کمک حرفه ای، میتواند در این مسیر بسیار کمک کننده باشد. پذیرش مسئولیت زندگی خود و تلاش برای رسیدن به اهداف شخصی، به فرد کمک می کند تا احساس استقلال و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.
18. عدم وجود مرزهای سالم در رابطه
عدم وجود مرزهای سالم در رابطه میتواند زمینه ساز وابستگی شود. مرزهای سالم شامل تعیین حد و مرزهایی است که فرد به پارتنر خود اجازه عبور از آنها را نمی دهد. این مرزها میتواند شامل احترام گذاشتن به حریم خصوصی، عدم پذیرش رفتارهای توهین آمیز و حفظ استقلال فردی باشد. وقتی فرد مرزهای سالمی در رابطه نداشته باشد، ممکن است اجازه دهد که پارتنر او را کنترل کند، از او سوء استفاده کند یا نیازهای او را نادیده بگیرد. این امر باعث می شود که فرد به پارتنر خود وابسته شود و از ترس از دست دادن او، از حقوق خود صرف نظر کند. یادگیری نحوه تعیین و حفظ مرزهای سالم در رابطه، گامی مهم در پیشگیری از وابستگی است. بیان قاطعانه نیازها و خواسته ها، عدم پذیرش رفتارهای توهین آمیز و حفظ استقلال فردی، از جمله راه های ایجاد مرزهای سالم در رابطه است.
19. انتظارات غیر واقعی از رابطه
انتظارات غیر واقعی از رابطه میتواند منجر به وابستگی شود. برخی افراد تصور می کنند که رابطه باید تمام نیازهای آنها را برآورده کند و منبع اصلی شادی و رضایت آنها باشد. آنها ممکن است انتظار داشته باشند که پارتنرشان همیشه در کنارشان باشد، همیشه آنها را درک کند و همیشه آنها را خوشحال کند. این انتظارات غیر واقعی باعث می شود که فرد به پارتنر خود وابسته شود و از ترس از دست دادن او، هر کاری برای راضی نگه داشتن او انجام دهد. باید انتظارات واقع بینانه ای از رابطه داشته باشید و به این باور برسید که رابطه تنها بخشی از زندگی است و نمی تواند تمام نیازهای شما را برآورده کند. تلاش برای برآورده کردن نیازهای شخصی خود و داشتن فعالیت های مستقل از رابطه، به فرد کمک می کند تا احساس استقلال و رضایت بیشتری داشته باشد.
20. کمبود صمیمیت عاطفی در رابطه
کمبود صمیمیت عاطفی در رابطه میتواند منجر به وابستگی شود. صمیمیت عاطفی به معنای احساس نزدیکی، اعتماد و درک متقابل بین زوجین است. وقتی زوجین نتوانند به طور با صداقت احساسات و نیازهای خود را با یکدیگر در میان بگذارند و احساس نزدیکی و صمیمیت نکنند، ممکن است احساس تنهایی و ناامنی کنند. این احساسات میتواند منجر به وابستگی و تلاش برای پر کردن خلاء عاطفی از طریق رابطه شود. تلاش برای ایجاد و تقویت صمیمیت عاطفی در رابطه، گامی مهم در پیشگیری از وابستگی است. گوش دادن فعالانه به یکدیگر، به اشتراک گذاشتن احساسات و افکار، همدلی و حمایت از یکدیگر، از جمله راه های افزایش صمیمیت عاطفی در رابطه است. 
برنامه ریزی برای فعالیت های مشترک و اختصاص زمان به یکدیگر نیز میتواند به تقویت صمیمیت کمک کند.
21. سبک دلبستگی ناایمن
سبک دلبستگی ناایمن که در دوران کودکی شکل می گیرد، میتواند زمینه ساز وابستگی در روابط عاشقانه باشد. افرادی که سبک دلبستگی ناایمن مضطرب دارند، به شدت نگران طرد شدن هستند و به دنبال تایید و اطمینان دائمی از سوی پارتنر خود هستند. افرادی که سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی دارند، از صمیمیت و نزدیکی عاطفی اجتناب می کنند و سعی می کنند مستقل و خودکفا به نظر برسند. هر دوی این سبک های دلبستگی ناایمن میتوانند منجر به ایجاد الگوهای ناسالم در روابط شوند و وابستگی را تشدید کنند. آگاهی از سبک دلبستگی خود و تلاش برای تغییر آن، گامی مهم در ایجاد روابط سالم و مستقل است. مراجعه به روانشناس و دریافت درمان مناسب میتواند در این مسیر بسیار کمک کننده باشد. تلاش برای ایجاد سبک دلبستگی ایمن، به فرد کمک می کند تا روابط سالم و رضایت بخشی داشته باشد.
